Przejdź do menu Przejdź do treści

 

Dr hab. Sigmund Barczyk

Sigmund (Zygmunt) Barczyk urodził się w 1949 roku w Katowicach. Studia wyższe ukończył w 1971 roku na Wydziale Przemysłu ówczesnej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach. W 1973 roku podjął 3 letnie studia w ramach Studium Doktoranckiego tejże uczelni, a po ich ukończeniu rozpoczął pracę w Zakładzie Planowania i Polityki Gospodarczej, działającym w Instytucie Planowania i Finansowania Gospodarki Narodowej. W 1978 roku obronił pracę doktorską „Tendencje zmian poziomu pracochłonności technologicznej jednostek wyrobów produkowanych seryjnie”, uzyskując stopień doktora ekonomii. Następnie kontynuował pracę akademicką jako adiunkt w Zakładzie Planowania i Polityki Gospodarczej.

Był aktywnym działaczem rodzącego się NSZZ „Solidarność”, uczestniczył w tworzeniu struktur związkowych w regionie. W listopadzie 1980 roku został wybrany przewodniczącym Uczelnianego Komitetu Założycielskiego „Solidarności”; później wszedł w skład pierwszej Uczelnianej Komisji Zakładowej związku w Akademii Ekonomicznej w Katowicach. W grudniu 1981 roku został internowany i osadzony przez władze stanu wojennego w zakładzie karnym w Zabrzu-Zaborzu. Jak zapisał „Po wypuszczeniu z internowania w 1983 roku, pozbawiony zostałem możliwości prowadzenia zajęć dydaktycznych i przeznaczony zostałem do zwolnienia z pracy na Uczelni (na podstawie posiadanych przeze mnie danych z Instytutu Pamięci Narodowej).” W rezultacie zaistniałej sytuacji i w wyniku podjętej decyzji o emigracji, znalazł się wraz z rodziną w Szwecji, korzystając tam z uprawnień emigranta politycznego.

W Szwecji mieszka na stałe od 1983 roku. Po uzyskaniu formalnego potwierdzenia wykształcenia ekonomicznego pracował tam w zawodzie ekonomisty do roku 1989, kiedy to rozpoczął roczną pracę w Londynie, w sekcji polskiej BBC World Service. Po powrocie do Szwecji podjął pracę w urzędzie podsztokholmskiego miasta Huddinge, z którym związany był nieprzerwanie do przejścia na emeryturę. Początkowo zajmował się kwestiami księgowości i sprawozdawczości w biurze ekonomicznym urzędu gminy, następnie pełnił funkcję specjalisty do spraw rozwoju gminy, pracując w sztabie dyrektora gminy. Opracowywał analizy, jak i prowadził projekty gminne mające na celu wprowadzenie nowych technik zarządzania, w związku z różnymi fazami reorganizacji zarówno urzędu jak i usług publicznych w mieście.

Równolegle, w 1998 roku, powrócił do pracy naukowej i dydaktycznej w ramach wieloletniego programu naukowego uruchomionego w Uniwersytecie Południowego Sztokholmu. Program ten dotyczył zagadnień przedsiębiorczości w krajach strefy Morza Bałtyckiego. Udział dr. S. Barczyka wiązał się ze zgłębianiem zagadnień przedsiębiorczości w sektorze publicznym, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości umacniania przedsiębiorczego profilu działań samorządu lokalnego. Prace te owocowały wystąpieniami na międzynarodowych konferencjach naukowych, jak i publikacjami traktującymi o instytucjonalnych aspektach przedsiębiorczego współzarządzania w warunkach samorządu terytorialnego. Zaangażowanie w sztokholmskim uniwersytecie wiązało się też z prowadzeniem zajęć dydaktycznych. Dr S. Barczyk prowadził wykłady i seminaria adresowane do studentów kierunku biznesowego, w językach szwedzkim i angielskim. Wśród wykładanych przedmiotów wskazać można np.: Podstawy nauki organizacji, Filozoficzne podstawy podejścia naukowego, Teorię przedsiębiorczości, Zarządzanie strategiczne w biznesie, Przedsiębiorczość i zarządzanie w organizacjach sektora publicznego.

W tym okresie dr S. Barczyk odnowił kontakty z polskimi uczelniami ekonomicznymi: ze Szkołą Główną Handlową w Warszawie, z ówczesną Akademią Ekonomiczną w Krakowie i najściślejsze, z katowicką Alma Mater. Doprowadził do regularnych kontaktów badaczy z uczelni szwedzkich i polskich, zainteresowanych problematyką przedsiębiorczości. Inicjatywy te przyjmowały na przykład postać corocznych kursów, wizyt studyjnych i warsztatów w ramach Międzynarodowego Uniwersytetu Letniego Południowego Sztokholmu, które dr S. Barczyk częściowo sam prowadził i organizował. Jedną z edycji uniwersytetu letniego współorganizował w Katowicach. Uczestniczyli w niej młodzi naukowcy z Europy Środkowej i Wschodniej oraz ze Szwecji. W tym samym okresie, jako poważany uczestnik prac brytyjskiej International Public-Private Partnership Study Group wprowadził pracowników Akademii Ekonomicznej w Katowicach w prace tej grupy. Dzięki temu między innymi jeden ze światowych kongresów IPPPSG odbył się w Katowicach (w 2003 roku) z udziałem przedstawicieli 25 krajów świata. Dzięki aktywności dr. S. Barczyka wykreowane zostały także projekty współpracy bilateralnej polsko-szwedzkiej, finansowane ze środków ówczesnego Komitetu Badań Naukowych. Za istotne osiągnięcie międzynarodowe można także uznać doprowadzenie przez zespół Katedry Badań Strategicznych i Regionalnych, przy ścisłym wsparciu i udziale dr. S. Barczyka, do przygotowania i udanego aplikowania o pierwszy uczelniany projekt finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W ramach owego, zrealizowanego w latach 2004-2007 projektu „Interregional Entrepreneurial Teams” prowadzono badania w ośmiu regionach Unii Europejskiej. Konsorcjum projektowemu przewodniczył Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, zaś dr S. Barczyk był członkiem rady doradców programowych i współautorem publikowanych opracowań metodycznych.

Uczestnicząc w pracach o charakterze projektowym dr S. Barczyk, mieszkając nadal na stałe w Sztokholmie, ponownie zacieśnił więzy z Alma Mater, w tym formalnie podjął pracę na uczelni. Początkowo zatrudniony był w Centrum Badań i Studiów Europejskich, a następnie – do przejścia w 2015 roku na emeryturę – pracował w Katedrze Badań Strategicznych i Regionalnych. Poza zaangażowaniem w realizację projektów prowadził liczne zajęcia dydaktyczne i seminaria. Dotyczyły one przede wszystkim zagadnień związków samorządności z przedsiębiorczością lokalną jak i zagadnień związanych z funkcjonowaniem polityki regionalnej i lokalnej. W 2012 roku uzyskał habilitację, przedstawiając jako rozprawę habilitacyjną monografię „Przedsiębiorczy samorząd lokalny i jego instytucje” (wyd. 2010 r.). W ostatnich latach swojej aktywności zawodowej, jako profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, kontynuował działalność w projektach naukowych finansowanych ze źródeł zewnętrznych (w tym przez Narodowe Centrum Nauki), uczestniczył w pracach gremiów wydziałowych oraz prowadził regularne zajęcia dydaktyczne i seminaria.

Dr hab. S. Barczyk interesuje się kulturą, sztuką i podróżami. Jest znawcą jazzu i kultury śródziemnomorskiej. Poza BBC współpracował także z sekcją polską Radia Szwedzkiego i Radiem Wolna Europa. Swoje teksty publikował m.in. w Tygodniku Powszechnym, Przeglądzie Powszechnym i Acta Sueco-Polonica. Jest autorem dwóch uznanych książek. „Dojrzewać na polu bawełny” jest historią Adolfa Szutkiewicza spisaną przez Zygmunta Barczyka (w publikacjach książkowych używa polskiego zapisu imienia). Bohater opowieści – późniejszy działacz „Solidarności” – jako szesnastolatek przyjechał do Polski w 1956 roku, kiedy jego rodzinie, wywiezionej w głąb Kazachstanu, zezwolono na powrót. Natomiast „Inna jasność. Opowieści z podróży na najdalszą Północ” to barwna relacja z podróży po najbardziej wysuniętych na północ krańcach Europy; pełna refleksji, pastelowa opowieść człowieka, który szuka duchowego pierwiastka w przyrodzie i w napotkanych po drodze ludziach. Niebawem należy spodziewać się kolejnej publikacji Zygmunta Barczyka.    

 

Dołącz do nas

Nasi partnerzy

logotyp efmd
logotyp ceeman
logotyp hr
logotyp cima
logotyp eaie
logotyp bauhaus4
logotyp progres3