O Balu

Bal Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach jest wydarzeniem organizowanym w ramach obchodów Święta Uczelni. Uczestniczą w nim studenci, wykładowcy, absolwenci, pracownicy i przyjaciele Uczelni. Każda kolejna edycja przyciąga coraz większą grupę zainteresowanych. Tegoroczny Jubileuszowy Bal organizowany będzie w konwencji Oscarowej Nocy. Na prawdopodobnie największą tego typu imprezę, łączącą już od kilku lat od dekady społeczność uniwersytecką, zapraszamy już 20 stycznia 2018 r.

Motyw przewodni

Oscarowa noc to jedna z najgorętszych nocy w roku. Tym razem nie trzeba lecieć aż do Los Angeles - wystarczy przybyć na X Bal Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.

Czerwony dywan, światła jupiterów, wyśmienite potrawy oraz znakomita muzyka sprawią, że poczują się Państwo jak w Hollywood. Panie zachwycą nas wytwornymi długimi sukniami, a Panowie idealnie skrojonymi smokingami.

W taką noc warto zadbać o najdrobniejszy szczegół. Jak zwykle o wyśmienitą zabawę zadba Happy Big Band, który zaserwuje największe nie tylko filmowe i nie tylko przeboje, przy których będzie można tańczyć do białego rana!

Balowy savoir-vivre

Zasada sześciu ukłonów

Jeżeli mężczyzna chce poprosić kobietę do tańca, najpierw kłania się w pierwszym rzędzie jej partnerowi przy stole (powinien on siedzieć z jej lewej strony), pytając się o to, czy może z nią zatańczyć np. – „Czy Pan pozwoli?” (mężczyzna, do którego pytanie zostało skierowane, powinien pamiętać o tym, że jest to pytanie retoryczne). Następnie kłania się kobiecie, pytając ją o zgodę. Jeżeli jest to jego żona lub osoba bliska, można użyć formuły „zatańczymy?”. W innych wypadkach należy zapytać: „czy mogę Panią prosić (do tańca)?”. Jeżeli mężczyzna nie zna kobiety, przedstawia się w momencie, gdy ona wstanie. Przed rozpoczęciem tańca kłania się jej powtórnie. Kłania się jej również po zakończeniu tańca i po odprowadzeniu na miejsce. Wreszcie na koniec kłania się jej partnerowi przy stoliku. Uwaga: mężczyzna nie całuje kobiety w rękę ani wtedy, gdy ją prosi do tańca, ani wtedy, gdy ją odprowadza do stolika.

O polonezie

Ważnym punktem, który już dawno wpisał się w tradycje Balu Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, jest polonez. Pierwsze wzmianki o tańcu w rodzaju poloneza pochodzą z drugiej połowy XVI i początku XVII wieku. Pierwowzorem poloneza był taniec pieszy pochodzenia ludowe-go, który z biegiem czasu stał się znany wśród wszystkich warstw społecznych naszego kraju i otrzymał nazwę „taniec polski”. Od ludu taniec ten przejęły zaścianki szlacheckie, a stamtąd polonez trafił na dwory magnatów i królów polskich. Jest on tańcem uroczystym, dostojnym, charakteryzującym się posuwistością, okazałością oraz dostojnym nastrojem. Tańczony był - i nadal jest - podczas ważnych uroczystości. Otwiera się nim zwykle reprezentacyjne zabawy i bale, a często także widowiska. Tańczy się go spokojnie, płynnie, ale nie bez pewnej dynamiki, przejawiającej się zarówno w postawie tańczących - godnej, „wysokiej”, jak również przyśpieszonym wydłużeniu pierwszego kroku czy w zdecydowanych, choć opanowanych gestach rąk tancerza. Godność, płynność, elegancja, a przy tym pewna, jakby przytłumiona wytwornością, dynamika są więc cechami charakterystycznymi tego tańca. Od połowy XVII wieku polonez zyskał miano tańca narodowego. Pierwszym znanym kompozytorem polonezów był Michał Kleofas Ogiński, który wprowadził formę poloneza z częścią środkową o nazwie Trio. Twórcą najwybitniejszych stylizacji polonezowych w muzyce był Fryderyk Chopin. W zależności od regionu, w którym był tańczony, polonez znany był pod różnymi nazwami: „taniec polski”, „chodzony”, „pieszy”, „łażony”, „wolny”, „powolny”, „powolej”, „okrągły”, „starodawny”, „staroświecki”, „chmielowy”, „gęsi”, „wielki”. Nazwa „polonez” pojawiła się dopiero w latach trzydziestych XVIII wieku jako nazwa francuska - „polonaise”.

Źródło: www.zoltowscy.org.pl/kwartalnik/50/sylwester.html