Przejdź do menu Przejdź do treści

Wyróżnieni Medalem im. Karola Adamieckiego Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach

 

Krajowym lub zagranicznym osobom fizycznym lub prawnym szczególnie zasłużonym dla rozwoju Uniwersytetu lub jego pozycji międzynarodowej może zostać przyznany  Medal im. Karola Adamieckiego UniwersytetuEkonomicznego w Katowicach. Medal jest wręczany na uroczystym posiedzeniu senatu i rad wydziałów.Osoby wyróżnione Medalem wpisuje się do  Honorowej Księgi Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.  

Pierwszy Medal Uczelni  -  Medal Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach,  został ustanowiony  dnia 23 maja 2002 roku.

 

             

Medal Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach przyznawany w latach 2002-2012

  

 

31 maja 2012 roku  po zmianie nazwy Uczelni na Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach  Senat Uczelni ustanowił kolejny wzór  Medalu Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.

             

Matryca Medalu Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach przyznawanego w latach 2012-2014

 

 

26 czerwca 2014 roku po zmianie Statutu Uczelni uchwalono nowy wzór Medalu. Obecnie Medal im. Karola Adamieckiego Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach przyznaje senat na wniosek rektora.

 

                                                                       

Wzór Medalu im. Karola Adamieckiego Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach obowiązujący od 2014 r.

 

 

 

Dotychczas uhonorowani Medalami zostali:

 

prof. RNDr. Martin Černohorský,CSc /2002/2003/

prof. zw. dr hab. Zbigniew Messner /2002/2003/

prof. zw. dr hab. Jerzy Rokita /2007/

prof. RNDr. Karel Rais,  CSc, /2012/

prof. UE dr hab. Józef Kolonko /2012/

 

 

 

 

Prof. RNDr. Martin Černohorský, CSc.        

 

Urodził się 31 sierpnia 1923 roku w Brnie, gdzie ukończył gimnazjum  královopolske, a w roku 1950 – studia w zakresie matematyki i fizyki na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu im. Tomasza Masaryka. W roku 1952 otrzymał stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych po obronie dysertacji pt. Analiza mikrostrukturalna fal Roentgena. Jeszcze podczas studiów został asystentem w Katedrze Fizyki Eksperymentalnej, gdzie tworzył nowe programy dydaktyczne z zakresu fizyki. Na jego oryginalne wykłady z tego przedmiotu, wzbogacone licznymi doświadczeniami, uczęszczało wielu naukowców, uznawanych w skali międzynarodowej.

W życiu Profesora dominuje działalność społeczna i pedagogiczna, w którą jest  zaangażowany od czasów gimnazjum. W latach 1945-1946, tj. w czasie pierwszych trzech semestrów studiów, pełnił funkcję  zastępcy dyrektora  Domu Dziecka, tego samego, w którym spędził część swojego dzieciństwa.

W roku 1956 organizował Zespół Metalurgii Fizycznej w ramach tworzącej się Akademii Nauk, który  następnie rozwinął się w Instytut Fizyki Materiałowej Akademii Nauk Republiki Czeskiej. Stworzył system promowania młodych pracowników naukowych, któremu Instytut Metalurgii Fizycznej zawdzięcza w dużej mierze szybki rozwój kadry naukowej. Swoimi pracami naukowymi na temat rentegenowskich zjawisk dyfrakcyjnych zdobył sobie uznanie w międzynarodowym środowisku naukowym.

Okres etatowej działalności w Czechosłowackiej Akademii Nauk (1956-1967) był głównym okresem twórczym Martina Černohorskeho w dziedzinie dyfraktografii rentgenowskiej. Wyniki badań, prezentowane na konferencjach krystalograficznych w Lipsku (1958) i Sztokholmie (1959) oraz na kongresie w Cambridge (1960), stały się  podstawą rozprawy doktorskiej pt. Rentgenometria sieci prostych (Instytut Ciał Stałych Czechosłowackiej Akademii Nauk w Pradze, 1963). Kongres krystalograficzny w Moskwie (1966) stał się okazją do uzgodnienia współpracy z UNESCO i Międzynarodową Unią Krystalograficzną (IUCr), gdzie Czechosłowacji zaproponowano udział w Projekcie pilotażowym nauczania krystalografii w uczelniach wyższych. Martin Cernohorsky koordynował jego realizację i tym samym za pośrednictwem UNESCO wprowadził do systemu kształcenia kilkudziesięciu krajów wzorcowe materiały nauczania krystalografii, opracowane w ośrodkach brneńskich. Wynikiem działalności naukowej w dziedzinie dyfraktografii rentgenowskiej było Jego wieloletnie członkostwo w Czechosłowackim Komitecie Narodowym Międzynarodowej Unii Krystalograficznej. Został pierwszym członkiem honorowym Stowarzyszenia Krystalograficznego (1993).

Na wniosek  dziekana Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Masaryka zgłosił się do habilitacji (1965). Po uzyskaniu nominacji na docenta w dziedzinie fizyki eksperymentalnej (z ważnością od 1 sierpnia 1967  do 1 grudnia 1967 roku) ponownie został etatowym pracownikiem Uniwersytetu Masaryka, gdzie w Instytucie Metalurgii Fizycznej –  na życzenie jego dyrektora – jeszcze przez  pięć lat poświęcał  się  edukacji i wychowaniu  młodych kadr naukowych.

W latach 1967-1970 kierował projektem Międzynarodowej Unii Krystalograficznej.   Dzięki jego zaangażowaniu czeska szkoła fizyczna pod koniec lat siedemdziesiątych osiągnęła wymiar międzynarodowy, czego wyrazem były liczne konferencje, organizowane z udziałem naukowców z zagranicy.

W okresie działalności etatowej na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Masaryka ze szczególnym zaangażowaniem poświęcił się problematyce kształcenia  w zakresie fizyki. Na skalę międzynarodową uczestniczył w działalności UNESCO, Międzynarodowej Unii Krystalograficznej oraz Międzynarodowej Unii ds. Fizyki Czystej i Stosowanej. W Stowarzyszeniu Matematyków i Fizyków Czechosłowackich (JČSMF),  w ramach sekcji naukowej fizyki, założył zespół specjalistyczny pod nazwą Fizyka Pedagogiczna. W okresie gdy pełnił funkcję przewodniczącego brneńskiego oddziału Stowarzyszenia Matematyków i Fizyków Czechosłowackich (JČSMF),  zorganizowano „Brneńskie Dni Ernesta Macha” (1988), w ramach których na rodzinnym domu Macha odsłonięto tablicę pamiątkową. Już wcześniej Martin Černohorský został członkiem honorowym JČSMF (Stowarzyszenia Matematyków i Fizyków Czechosłowackich), którego Sekcja Naukowa Fizyki przyznała Mu medal branżowy fizyki za nadzwyczajne osiągnięcia w działalności naukowo-dydaktycznej, która wywarła niezwykle pozytywny wpływ na rozwój myślenia fizycznego i  kształcenia w  Czechosłowacji (1988). Także Wydział Matematyczno--Fizyczny Uniwersytetu Karola w Pradze docenił Jego działalność w dziedzinie kształcenia, przyznając Mu dwukrotnie medal za zasługi dla rozwoju Wydziału (1978, 1988), podobnie jak i macierzysty Wydział Nauk Przyrodniczych (1983), Uniwersytet Masaryka (1988, 1993) oraz Ministerstwo Szkolnictwa, Młodzieży i Wychowania Fizycznego (1992). Za całokształt twórczości w dziedzinie pedagogiki Martinovi Černohorskiemu w dniu 24 marca 1998 roku przyznano Nagrodę Ministra Szkolnictwa, Młodzieży i Wychowania Fizycznego.

Z licznych nagród i wyróżnień dotyczących działalności naukowej i pedagogicznej  na uwagę zasługuje Srebrny Medal Frantiska Krizika, nadany w roku 1983 przez  Czechosłowacką Akademię Nauk za zasługi w rozwoju nauk technicznych.

Wśród licznych aktywności Martina Černohorskiego na forum międzynarodowym wymienić należy Jego członkostwo w społeczności fizyków Unii Europejskiej. Był tam organizatorem wielu konferencji o tematyce dotyczącej nie tylko edukacji fizyki, ale również edukacji i kultury w ogóle.

Dnia 1 czerwca1990 roku został mianowany profesorem (w dziedzinie: fizyka substancji skondensowanych i akustyka). Po wyborze przez senat akademicki był mianowany dwukrotnie (1 marca 1992 oraz 1 marca 1995 roku), na dwie kolejne trzyletnie kadencje, Rektorem Uniwersytetu Śląskiego w Opawie . W czasie pełnienia  funkcji Rektora był także członkiem Prezydium Rady Szkół Wyższych Republiki Czeskiej. Na  Kanclerza Konferencji Rektorów został wybrany w pierwszym i drugim roku jej istnienia (1993, 1994).

Prof. RNDr. Martin Černohorský, CSc., jest autorem 80 publikacji, przede wszystkim w dziedzinach: rentgenografii i kształcenia fizycznego. W metrologii rentgenologicznej kryształów sześciennych i dwuparametrowych –  przy bezwzględnym określaniu parametrów sieciowych metodami M. Černohorskiego – drogą fotograficzną uzyskuje się dokładność względną 0,001%, a zatem teoretycznie osiągalne granice. W rentgenografii praktycznej stosuje się Jego nomogramy dla sieci sześciennych i dwuparametrowych, prezentowane na kongresach krystalograficznych i przyjęte w kompendiach rentgenograficznych.

Już  w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych Martin Černohorský intensywnie budował kontakty pomiędzy dydaktykami wrocławskimi i brneńskimi oraz uczestniczył organizacyjnie w konferencjach dydaktyków fizyki, organizowanych przez Uniwersytet Wrocławski po polskiej stronie Karkonoszy. Polska Akademia Nauk wielokrotnie zapraszała Go jako wykładowcę w ramach letnich szkół polskiej krystalografii. W okresie gdy sprawował   funkcję Rektora, Uniwersytet Śląski w Opawie zawarł umowy o współpracy z Uniwersytetami we Wrocławiu, Katowicach i Opolu, a także z Akademią Ekonomiczną im. Karola Adamieckiego w Katowicach.

10 lipca 2002 roku

Na wniosek JM Rektora prof. dr hab. Jana Wojtyły Senat Akademii Ekonomicznej w Katowicach przyznał prof. dr hab.  Martinovi  Černohorskiemu  Medal Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach – w uznaniu Jego zasług dla umacniania pozycji Akademii na forum międzynarodowym oraz promowania – poprzez inicjowanie wielorakich form współpracy – polskiego środowiska naukowego wśród czeskich uczelni wyższych.

28 lutego  2003 roku

Podczas uroczystego posiedzenia Senatu i Rad Wydziałów  Akademii Ekonomicznej w Katowicach  nastąpiła ceremonia wręczenia  prof. dr hab. Martinowi Černohorskiemu Medalu Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego.

 

 

 

prof. zw. dr hab. Zbigniew Messner           

 

 

Prof. zw. dr hab. Zbigniew Messner urodził się 13 marca 1929 roku w Stryju w ówczesnym województwie lwowskim. Tam też rozpoczął edukację szkolną. W marcu 1945 roku, rodzina Messnerów wyjechała w ramach repatriacji do Polski osiedlając się najpierw w Mielcu (do października roku 1945), a następnie już na stałe w Gliwicach. W tym mieście przyszły profesor kontynuował naukę najpierw w Gimnazjum Ogólnokształcącym, a następnie w Liceum Administracyjno‑Handlowym, które ukończył w 1948 roku, uzyskując świadectwo dojrzałości. Dalszą edukację – już na poziomie wyższym – rozpoczął w październiku  tegoż roku, podejmując studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach na Wydziale Handlu, które ukończył w roku 1951, uzyskując dyplom ukończenia studiów wyższych pierwszego stopnia. W 1952 roku podjął studia magisterskie w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie, które ukończył w rok później, zdobywając dyplom ukończenia studiów wyższych oraz tytuł magistra nauk ekonomicznych.

            Działalność naukowo‑dydaktyczną rozpoczął Profesor Messner dość wcześnie, bo już w styczniu 1950 roku. Będąc jeszcze studentem, został zatrudniony w  Katedrze Rachunkowości Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach w charakterze młodszego asystenta. Po uzyskaniu dyplomu ukończenia studiów pierwszego stopnia awansował na stanowisko asystenta, a po ukończeniu studiów magisterskich –  na stanowisko starszego asystenta. W roku 1955 został powołany na stanowisko adiunkta.

            Dalsze awanse Profesora szły w parze z Jego dorobkiem naukowym. I tak na podstawie obronionej w 1961 roku pracy doktorskiej  pt.  Rachunek kosztów produkcji wielkich pieców i kierunki jego rozwoju w polskim hutnictwie żelaza otrzymał stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych, a na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt.  Rachunek kosztów jako instrument zarządzania przedsiębiorstwem i po pomyślnym przebiegu kolokwium habilitacyjnego w roku 1969 –  stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych.

            W ślad za stałym i bardzo twórczym rozwojem naukowym następowały dalsze awanse naukowe Profesora Messnera. W 1968 roku otrzymał nominację na docenta etatowego, w roku 1972 –    tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1977 roku –  tytuł profesora zwyczajnego.

            Dorobek naukowy i dydaktyczny Profesora Messnera jest wyjątkowo bogaty. Składają się nań bardzo liczne prace naukowe, podręczniki i skrypty, publikowane zarówno przez wydawnictwa centralne, jak i uczelniane. Cały dotychczasowy dorobek naukowy Profesora Messnera  obejmował ponad 200 pozycji, w tym między innymi 11 monografii i rozpraw, 8 opracowań naukowo‑badawczych dla przemysłu, ponad 30 podręczników i skryptów oraz kilkadziesiąt artykułów i ekspertyz.

            Profesor Messner pozostawił również  znaczący dorobek w dziedzinie kształcenia kadr naukowych. W dotychczasowej działalności naukowo‑dydaktycznej wypromował 17 doktorów nauk ekonomicznych oraz ponad 600. magistrów nauk ekonomicznych i dyplomowanych ekonomistów. Napisał też kilkadziesiąt recenzji prac doktorskich i habilitacyjnych, a także wniosków na tytuły naukowe z inicjatywy szkół wyższych i Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej.

            Obok  licznych osiągnięć naukowych, dydaktycznych oraz w zakresie rozwoju kadr naukowych Profesor Messner dał się również poznać jako świetny organizator. Już jako młodemu adiunktowi powierzono Mu kierowanie punktami konsultacyjnymi najpierw w Opolu, a następnie w Rybniku (lata 1962-1968). Kolejnym szczeblem w hierarchii organizacyjnej Uczelni było pełnienie przez Profesora funkcji Dyrektora Instytutu Organizacji Przetwarzania Danych. W  okresie 1968‑1975  sprawował już funkcję Prorektora ds. Nauczania Akademii Ekonomicznej w Katowicach, a w latach 1975‑1982 był Rektorem Uczelni.

W okresie  sprawowania przez prof. Z. Messnera funkcji Rektora nastąpił dynamiczny rozwój  Akademii, co znalazło wyraz między innymi w przekazaniu do użytku nowych budynków dydaktycznych, a także nowych jednostek organizacyjnych, takich jak Centrum Obliczeniowe, Zakład Poligrafii czy Zakład Technicznych Środków Dydaktycznych.   Podpisano też wówczas umowy o współpracy z kilkoma uczelniami zagranicznymi – między innymi. z Uniwersytetem Ekonomicznym w Wiedniu oraz Wyższą Szkołą Ekonomiczną w Bratysławie, a ponadto nastąpiło wyraźne ożywienie współpracy Akademii Ekonomicznej z Uniwersytetem Marcina Lutra w Halle‑Wittenbergii. Współpraca ta zaowocowała licznymi bilateralnymi konferencjami na tematy zarówno naukowe, jak i dydaktyczno‑wychowawcze. Bardzo ważnym i miłym akcentem tej współpracy było nadanie Panu Profesorowi Messnerowi przez Senat Uniwersytetu Marcina Lutra w Halle‑Wittenbergii zaszczytnego tytułu doktora honoris causa.

            Kreśląc sylwetkę Profesora, nie sposób nie wspomnieć o Jego pasji społecznego działania. Pomijając Jego szerokie zainteresowanie sportem (przez wiele lat był prezesem Klubu Sportowego „Piast” w Gliwicach), trzeba wspomnieć o Jego działalności jako radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, w której pełnił funkcję Przewodniczącego dwóch różnych komisji problemowych,  a następnie, w latach 1980-1983, sprawował funkcję Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach.  Profesor udzielał się również społecznie w Polskim Towarzystwie Ekonomicznym, w którym był między innymi Wiceprezesem Zarządu Głównego (1970-1981) oraz Wiceprzewodniczącym Rady Naukowej (1990‑1994), a także w Stowarzyszeniu Księgowych w Polsce, w którym w latach  siedemdziesiątych pełnił funkcję członka Prezydium Zarządu Głównego oraz członka Państwowej Komisji Egzaminacyjnej dla kandydatów na biegłych księgowych.

            Profesor Messner działał również na niwie państwowej. W listopadzie 1983 roku został powołany na Wicepremiera rządu PRL, a w roku 1985 –  na Premiera, którą to funkcję pełnił do 1988 roku.  Na okres pełnienia funkcji w rządzie PRL Profesorowi udzielono urlopu, po zakończeniu prac w rządzie powrócił do macierzystej Uczelni, z którą tak wiele Go łączyło, i podjął w niej pracę nauczyciela akademickiego. Trzeba dodać, że powrócił przy pełnej aprobacie nie tylko władz Uczelni, ale całej społeczności akademickiej. Dobitnym dowodem tego może być powierzenie Profesorowi funkcji Kierownika Katedry Rachunkowości, którą pełni do dzisiejszego dnia, oraz wielokrotny już wybór Profesora do Senatu Uczelni, jak też wielu jego komisji. Wraz ze wznowieniem działalności naukowo-dydaktycznej Profesor podjął działalność społeczną. I tak w Stowarzyszeniu Księgowych w Polsce od 1991 roku pełni funkcję Przewodniczącego Rady Naukowej Stowarzyszenia, a w Krajowej Radzie Biegłych Rewidentów  funkcję Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej (samorządowej) dla kandydatów na biegłych rewidentów.

Profesor Zbigniew Messner był wielokrotnie wyróżniany nagrodami  i odznaczeniami  między innymi nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.  

Profesor Zbigniew Messner zmarł w Warszawie 10 stycznia 2014 roku.


/Fragmenty publikacji okolicznościowej: Uroczystość wręczenia prof. zw. dr hab. Zbigniewowi Messnerowi Medalu Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach,Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2003/.

 

10 lipca 2002 roku

Na wniosek JM Rektora prof. dr hab. Jana Wojtyły  Senat Akademii Ekonomicznej w Katowicach postanowił przyznać prof. zw. dr hab. Zbigniewowi Messnerowi   Medal Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach – w uznaniu Jego zasług dla rozwoju macierzystej Uczelni, jak również umacniania jej pozycji w środowisku naukowym i społeczno-gospodarczym.

 

28 lutego  2003 roku

Podczas uroczystego posiedzenia Senatu i Rad Wydziałów Akademii Ekonomicznej w Katowicach  odbyła się ceremonia wręczenia  prof. zw. dr hab. Zbigniewowi Messnerowi  Medalu Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego.

 

 

prof. zw. dr hab. Jerzy Rokita                    

 

Prof. zw. dr hab. Jerzy Rokita ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach (WSE Katowice) – mgr 1957; stopnie i tytuły naukowe: dr – WSE Katowice 1963, dr hab. – WSE Katowice 1972, profesor nadzwyczajny – 1976; profesor zwyczajny – 1988; dyscyplina naukowa: nauki o zarządzaniu; zatrudnienie w WSE/AE/UE: od 1957do 2015; funkcje: dziekan – Wydział Przemysłu 1972–1978, prorektor 1978–1981, rektor AE Katowice 1981–1990, kierownik – Katedra Zarządzania Przedsiębiorstwem (Wydział Zarządzania) 1990–2012; publikacje: ogółem – 237, autorskie zwarte – 24, współautorskie zwarte i redakcje naukowe – 52; ważniejsze publikacje: Myślenie systemowe w zarządzaniu organizacjami, Katowice, UE, 2011; Dynamika zarządzania organizacjami. Katowice, AE, 2009; Zarządzanie strategiczne – tworzenie i utrzymywanie przewagi konkurencyjnej. Warszawa, PWE, 2005; Organizacja ucząca się. Katowice, AE, 2003; Zarządzanie przedsiębiorstwem. Warszawa, SKPwP, 1995; Planowanie rozwoju przedsiębiorstwa. Warszawa, PWE, 1986 [współaut.: K. Fabiańska]; Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa. Warszawa, PWN, 1984 [współaut.: H. Bieniok]; Metody oceny efektywności produkcji kopalń węgla kamiennego. Katowice, Wydaw. „Śląsk”, 1976 [współaut.: J. Strzoda]; Ekonomika i organizacja przedsiębiorstw przemysłowych. Katowice, AE, 1976; liczba wypromowanych doktorów: 15; liczba wypromowanych magistrów: 400; odznaczenia: Złota Odznaka Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego (1971), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1979), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1986), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2001), Medal im. Tadeusza Kotarbińskiego PAN (2006), Medal Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach (2007); wyróżnienia i nagrody: Doktor Honoris Causa – Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu (UE Wrocław) (2009), Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1972, 1974, 1980, 1985), Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Województwa Opolskiego” (1975), Nagroda im. Prof. Walerego Goetla (1984), Nagroda Sekretarza Polskiej Akademii Nauk (1985); przynależność do: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa (TNOiK), Polskie Towarzystwo Ekonomiczne (PTE), Polska Akademia Nauk (PAN), European Academy of Arts, Sciences and Humanities – EAASH (Paryż).

 

8 marca 2007 roku

Na wniosek JM Rektora prof. dr hab. Floriana Kuźnika Senat Akademii Ekonomicznej w Katowicach  przyznał prof. zw. dr hab. Jerzemu Rokicie Medal Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach – w uznaniu Jego zasług dla rozwoju  nauk o zarządzaniu w Polsce i poza jej granicami w szczególności oraz fundamentalny wkład w rozwój i umacnianie  pozycji  macierzystej Uczelni  w środowisku naukowym i społeczno-gospodarczym.

Ceremonia wręczenia prof. zw. dr. hab. Jerzemu Rokicie  Medalu Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego miała miejsce podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego 2007/2008  - 2 października 2007 roku.

 

 

Prof. Ing. Karel Rais, CSc                            

 


 

Profesor Karel Rais urodził się 14 października 1949 roku w Brnie. Swoje zainteresowania studenckie, a następnie naukowe skupił na nowatorskich ówcześnie zagadnieniach komputeryzacji. W 1972 roku uzyskał tytuł zawodowy inżyniera (jest absolwentem Wydziału Elektrotechniki Uniwersytetu Technicznego w Brnie). W dalszej kolejności zajmował się zarówno podstawami konstrukcji komputerów jak i programowaniem. W tych dziedzinach pogłębiał wiedzę, uczęszczając w latach 1972-1977 na kursy i studia podyplomowe. W 1984 roku uzyskał stopień kandydata nauk w obszarze teorii zarządzania i planowania. Pracę promocyjną pt. „System zarządzania centrum komputerowego w resorcie szkolnictwa” obronił na Wydziale Inżynierii Mechanicznej Uniwersytetu Technicznego w Brnie. W 1989 roku został mianowany docentem w zakresie ekonomiki i zarządzania w przemyśle maszynowym. W latach 1992-1995, podczas studiów na Uniwersytecie Nottingham Trent w Wielkiej Brytanii, zdobył stopień MBA oraz wykształcenie lektora MBA i od tego czasu nieprzerwanie organizuje oraz wykłada MBA na Uniwersytecie Technicznym w Brnie. Jest także organizatorem licznych międzynarodowych studiów menedżerskich realizowanych we współpracy z Instytutem Masaryka, Uniwersytetem Dominikańskim w Chicago oraz Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wspólnie z przedstawicielami Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach i Uniwersytetu Nottingham Trent uruchomił studia „Joint MSc Degree in European Business and Finance” z zakresu biznesu i finansów międzynarodowych. Po habilitacji uzyskanej w 2002 roku na Wydziale Biznesu Uniwersytetu Technicznego w Brnie, w 2004 roku otrzymał etat profesora tejże jednostki. W latach 1996-2002 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Biznesu Uniwersytetu Technicznego w Brnie, a w latach 2002-2006 Prorektora ds. rozwoju strategicznego. Od 2006 do 2012 roku był Rektorem swej macierzystej uczelni.

   
Jednocześnie od długiego czasu prowadzi działalność konsultacyjną dla wielu przedsiębiorstw w branżach maszynowej i elektrotechnicznej. W dziedzinie zarządzania produkcją wspierał firmy takie jak: Sigma Olomouc, Adast Adamov, Zbrojovka Brno i wiele innych. Był konsultantem ds. zarządzania strategicznego między innymi w firmach: Moravské železárny Olomouc, Šroubárny Kyjov, Železárny Veselí na Moravě, Zbrojovka Brno, ŽĎAS, a.s., Zetor a.s., BOTEX Hrušovany a.s., BVV, Slovnaft Bratislava a.s. W zakresie problemów makroekonomicznych zajmował się zagadnieniami: restrukturyzacji i transformacji, oddłużania firm czeskich i słowackich oraz gospodarki odpadami. Od 2013 roku jest deputowanym do Izby Poselskiej Parlamentu Republiki Czeskiej.


Profesor Karel Rais jest autorem lub współautorem ponad 10 monografii, licznych skryptów akademickich oraz ponad 100 innych publikacji naukowych i specjalistycznych, w tym monografii „Zarządzenie ryzykiem”, która w 2003 roku została ogłoszona najlepszą publikacją ekonomiczną wydawnictwa Grada Publishing. Jako nauczyciel akademicki wykładał poza macierzystą uczelnią na Uniwersytecie Jana Ewangelisty Purkyniego, Uniwersytecie Nottingham Trent, Uniwersytecie Staffordshire i Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Jest członkiem licznych rad programowych, naukowych i komisji egzaminacyjnych. Z partnerami zagranicznymi realizuje projekty finansowane ze środków europejskich. 

Senat Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach uchwałą z dnia 15 grudnia 2011 roku nadał prof. Karelowi Raisowi Medal Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach w uznaniu Jego zasług w umacnianiu pozycji międzynarodowej Uczelni oraz promowaniu polskiego środowiska naukowego wśród Czeskich Uczelni Wyższych.

15 czerwca 2012 roku podczas uroczystego posiedzenia Senatu i Rad Wydziałów odbyła się  Ceremonia wręczenia prof. Karelowi Raisowi  Medalu Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach. 

 

 

Prof. UE dr hab. Józef Kolonko                   

 

 

 

Ukończył studia  W Wyższej  Szkole Ekonomicznej w Katowicach (WSE Katowice) – mgr 1965; stopnie i tytuły naukowe: dr – WSE Katowice 1971, dr hab. – Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach (AE Katowice) 1981, prof. nadzw. AE Katowice – od 1996; dyscyplina naukowa: statystyka i ekonometria; zatrudnienie w WSE/AE/UE: od 1965; stanowiska: asystent – Katedra Statystyki 1965–1971, adiunkt – Instytut Ekonometrii (Wydział Przemysłu) 1971–1981, docent – Instytut Ekonometrii (Wydział Przemysłu) 1981–1991, Katedra Statystyki (Wydział Zarządzania), profesor nadzwyczajny – tamże od 1996; funkcje: dyrektor – Instytut Ekonometrii (Wydział Przemysłu) 1981–1987, dyrektor – Śląska Międzynarodowa Szkoła Handlowa w Katowicach (ŚMSH Katowice) 1991–2004, kierownik – Zakład Jakości Danych/Zakład Statystycznej Analizy Jakości (Katedra Statystyki, Wydział Zarządzania) od 1991; publikacje: ogółem – 22, autorskie zwarte – 4, współautorskie zwarte i redakcje naukowe – 4; ważniejsze publikacje: Zbiór zadań ze statystyki. Cz. 2: Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa. Katowice, WSE, 1974 [Wyd. 2 popr. i uzup. Katowice, AE, 1983] [współaut.: M. Holewa, I. Jendrysik]; Analiza dyskryminacyjna i jej zastosowania w ekonomii. Warszawa, PWN, 1980; Quality assurance systems in higher education. Diagnosis, improvement. Ed. by K. Lisiecka, J. Kolonko. Katowice, AE, 2001; Wpływ błędów pomiaru na wyniki wnioskowania statystycznego. „Wiadomości Statystyczne” 2002, nr 11, s. 29–37; Statystyka w praktyce społeczno-gospodarczej. Pr. zbior. pod red. nauk. J. Kolonki i W. Gamrota. Katowice, AE, 2009; liczba wypromowanych doktorów: 5; liczba wypromowanych magistrów: 42; odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż „Za Zasługi dla Województwa Śląskiego”, Złota Odznaka „Zasłużony dla Uniwersytetu Śląskiego”, Medal Złoty za Długoletnią Służbę (2012), Medal Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach (2012); wyróżnienia i nagrody: Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki za prace doktorską i habilitacyjną, Nagrody Rektora (liczne); przynależność do: Polskie Towarzystwo Statystyczne (PTS) – członek, Górnośląskie Towarzystwo Gospodarcze (GTG) – współzałożyciel, przewodniczący 1991–2002; inne: Rada Nadzorcza Górnośląskiego Banku Gospodarczego (Getin Bank) – jeden z założycieli tego Banku i w ciągu 5 lat przewodniczący Rady, Rada Nadzorcza Górnośląskiego Funduszu Gospodarczego – przewodniczący, Rada Naukowa Narodowego Banku Polskiego – członek 2008–2011

 

Senat Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach uchwałą z dnia 15 grudnia 2011 roku nadał prof.  Józefowi Kolonce Medal Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach w uznaniu Jego zasług dla umacniania pozycji  i rozwoju Uczelni.

15 czerwca 2012 roku podczas uroczystego posiedzenia Senatu i Rad Wydziałów odbyła się  ceremonia wręczenia prof. Józefowi Kolonce Medalu Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.

Dołącz do nas

Nasi partnerzy

logotyp efmd
logotyp ceeman
logotyp hr
logotyp cima
logotyp eaie
logotyp bauhaus4
logotyp progres3