W procesach wykorzystywania zadań optymalizacyjnych we wspomaganiu podejmowania decyzji ekonomicznych szczególną rolę mogą odgrywać tak zwane zadania optymalizacji ilorazowo-kwadratowej, czyli zadania optymalizacyjne charakteryzujące się tym, że ich zbiorem rozwiązań dopuszczalnych jest zbiór rozwiązań pewnego układu równań i nierówności liniowych, a funkcja kryterium jest ilorazem, gdzie licznik i mianownik są sumą dodatnio określonej formy kwadratowej wektora zmiennych decyzyjnych i formy liniowej wektora tych zmiennych. Zadania optymalizacyjne tego typu są uogólnieniem, a jednocześnie syntezą zadań optymalizacji kwadratowej i klasycznych zadań optymalizacji ilorazowej. W tym kontekście jednym z głównych uzasadnień istotności modeli optymalizacji ilorazowo-kwadratowej jest to, iż są one kolejnym logicznym krokiem w uogólnianiu oraz doskonaleniu idei metod programowania matematycznego. W tej części opracowania, poza wskazanymi zagadnieniami, przedstawiono także autorską propozycję zastosowania idei metody kierunków dopuszczalnych z procedurą tak zwanej metody uogólnionych macierzy odwrotnych dla zadań optymalizacji liniowo-kwadratowej oraz wybrane idee zastosowań metody uogólnionych macierzy odwrotnych w optymalizacji kwadratowej oraz ilorazowej.