Szanowni Państwo,
wraz z wejściem w życie nowego prawa o szkolnictwie wyższym rozpoczynają się głębokie zmiany w systemie nauki i szkolnictwa wyższego, które będą dotyczyć wielu obszarów, w szczególności ustroju uczelni. Także Senat naszego Uniwersytetu w roku akademickim 2018/2019 przyjmie nowy statut, które zdefiniuje ten ustrój.
Mając na uwadze cele zakreślone w stworzonej przez naszą społeczność Strategii Uniwersytetu zmieniliśmy już zgodnie z literą i duchem nowego prawa kluczowe obszary funkcjonowania Uczelni obejmujące między innymi:
- zarządzanie potencjałem kadrowym – w tym obiektywizację procesu oceny kadry akademickiej oraz wyodrębnienie oceny nauczycieli na tzw. ścieżce dydaktycznej,
- procedury konkursowe – przyjmujemy młodych adeptów nauki, a jednocześnie zobiektywizowaliśmy procedury konkursowe, w których uczestniczą także studenci,
- motywację aktywności naukowej – ten instrument chcielibyśmy rozbudowywać,
- procesy dydaktyczne – poczynając od podniesienia progów dostępu dla kandydatów, poprzez zmianę organizacji wsparcia procesów dydaktycznych, a przed nami przebudowa systemu oceny jakości edukacji,
- rozwój trzeciej misji – upatrujemy w ściślejszych związkach z otoczeniem naszej siły, ale też powinności wobec społeczeństwa.
Niewątpliwie środowisko akademickie (nie tylko nasze) ze szczególnym zainteresowaniem oczekuje na zmiany ustroju uczelni. Rozważając to w odniesieniu do naszego Uniwersytetu miałem i mam świadomość ogromnej odpowiedzialności spoczywającej na rektorze tej kadencji. Już za rok rektor przejmie kompetencje rad wydziałów, dziekanów i prorektorów. I będzie całkowicie odpowiedzialny za to jak Uczelnia wejdzie w nowe uwarunkowania mające m.in. wpływ na zachowanie dynamiki naukowej i ciągłości kształcenia. Ustawową kompetencją rektora jest zwłaszcza określenie struktury organizacyjnej Uczelni. Nie powinno to jednak oznaczać zaskakiwania i narzucania rozwiązań. Dlatego za konieczne uważam przyjęcie następujących zasad budowy nowej architektury organizacyjnej:
- współuczestnictwa społeczności akademickiej w podejmowaniu kluczowych decyzji ustrojowych, a także kadrowych – rolą rektora jest dobrze rozumiane przywództwo i zarządzanie tym procesem,
- transparentności i komunikacji,
- ewolucyjności zmian, tak aby były bezpieczne z punktu widzenia naszej misji i strategii – uniwersytet nie jest i nie może być korporacją.
Projektując zmiany organizacyjne należy mieć na uwadze złożoność instytucji akademickich. W przypadku uczelni ekonomicznych, które realizują badania głównie w trzech dyscyplinach trzeba też mieć wzgląd na przenikanie się kompetencji badawczych. Na to należy nałożyć różny zasięg procesów dydaktycznych i naukowych. Nie można także zapominać, że zmiany organizacyjne należy wprowadzać tak, aby nie zakłócało to funkcjonowania, a finalnie podnosiło sprawność Uniwersytetu.
Dlatego za uzasadnione uważam:
- oparcie przyszłej struktury Uniwersytetu na modelu macierzowym, gdzie poziomo zintegrujemy procesy dydaktyczne, a jednocześnie umożliwimy pionowe agregowanie kooperacji naukowej i wdrożeniowej,
- zachowanie w pierwszym etapie zmian (2019-2020) obecnej, podstawowej struktury katedralnej,
- wprowadzenie mechanizmu opiniowania obsady stanowisk kierowniczych określonych w statucie – przez senat oraz radę uczelni,
- wykorzystanie obecnego korpusu dziekanów i prodziekanów, (wybranych w demokratycznych wyborach) do obsady nowych funkcji kierowniczych z możliwie dalekim zachowaniem kompetencji, które obecnie realizują – do końca kadencji. Pozwoli to na sprawną obsługę procesów dydaktycznych i naukowych.
Stopniując zmiany eliminujemy ryzyko niepotrzebnego zamieszania, a ograniczając zmiany personalne w ostatnim roku kadencji chciałbym wykorzystać doświadczenie osób sprawujących te funkcje i pozostawić następnemu rektorowi możliwość przygotowania korekt w czasie poprzedzającym objęcie funkcji z dniem 1 września 2020 roku.
Nowe ramy prawne stwarzają nowe możliwości, jednak to jak je wykorzystamy zależy od nas samych. Nie możemy zaprzepaścić szans i dlatego rozpoczynający się rok akademicki będzie czasem wytężonej pracy nad nowym ustrojem Uniwersytetu. Zmiany te jednak nie zakłócą bieżących procesów, nie będą też przeszkodą w realizacji Strategii, która ma uczynić Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach ośrodkiem naukowo-dydaktycznym na najwyższym poziomie, miejscem bezpiecznym, pozwalającym na realizację pasji badawczych i edukacyjnych.
Robert Tomanek - rektor
Dołącz do nas